解释
◎ 锣鼓喧天 luógǔ-xuāntiān
[a deafening sound of beating the gongs and drums; great din of gongs and drums] 锣声鼓声直上九霄。形容气氛热烈
只见山坡后面,锣鼓喧天,早撞出两彪军马。——《水浒传》
读音:luó gǔ xuān tiān
近义词:敲锣打鼓 吹吹打打
反义词:万籁俱寂
首字母缩写:lgxt
【拼音】luógǔxuāntiānqí
1、庆祝大会上彩旗飞舞,锣鼓喧天。