读音:dòng yǔ
繁体字:棟宇
英语:house
意思:(栋宇,栋宇) 1.房屋的正中和四垂。指房屋。语本《易•繫辞下》:“上古穴居而野处,后世圣人易之以宫室,上栋下宇,以待风雨。
解释
◎ 烟尘 yānchén
(1) [smoke]∶烟灰
(2) [smoke and dust]∶烟雾和尘埃
(3) [soot;dust]∶烽烟和战场上扬起的尘土,旧时指战火
汉家烟尘在东北。——唐&mi
读音:gū chéng
繁体字:孤城
英语:A city whose surroundings all have fallen into enemy hands and is isolated and without help.
读音:wēi jìn
繁体字:煨燼
意思:(煨烬,煨烬) 1.灰烬,燃烧后的残余物。 ▶晋·左思《魏都赋》:“翼翼京室,耽耽帝宇。巢焚原燎,变为煨烬。” ▶宋·王安石《外厨遗火》诗之一:“图